(nie) wielka dzieli nas granica... wolności osobistej!

Stwierdziłam, że muszę to napisać, bo potrzebuję emocjonalnego upustu.
Mam z Kraka do domu jakieś 80 km, busem jadę ok. 1,5 godziny. Ostatnich kilka powrotów, jestem centralnie na szybie, co mnie irytuje jak diabli, bo muszę tak wytrzymywać większą część drogi! Why?
Swego czasu była taka dosyć głośna sprawa na temat otyłych ludzi i biletów na samolot. Ku przypomnieniu - ludzie mega otyli winni wykupywać 2 miejsca, co wiąże się z podwójnym zapłaceniem za bilet... wtedy myślałam - co za znieczulica! A dziś? Dziś coś w tym jest, tylko że nie chodzi o kasę, a o... samo zajmowanie miejsca!
Pech, że zawsze gdy dotacham się z moją walizką, miejsca pojedyncze są pozajmowane, więc siadam na podwójnym czym niestety się narażam na siedzenie na szybie, bo od jakichś 5 powrotów byłam na to skazana. Zawsze na wyjeździe z Kraka siada mego otyły gościu, który nie dość, że zajmuje dużo miejsca, to jeszcze rozkłada łokcie na boki, czym niestety totalnie ogranicza moją osobistą przestrzeń! Ha... i nic sobie z tego nie robi! W ogóle dziwne, że obojętnie czy siedzę z samego przodu na tych podwójnych siedzeniach, czy dalej... zawsze mnie upatrzy! Tak samo płacę za bilet więc mam prawo wygodnie siedzieć i w komfortowych warunkach dojechać do domu, a nie żebym musiała znosić TAKIE COŚ. Rozumiem, są ludzie otyli, bo np. biorą sterydy i współczuje im bardzo, ale nie znaczy, że 'zdrowi' tak jak ja, muszą tolerować efekty ich tuszy!
Chyba jedynym wyjściem będzie zmiana przewoźnika i w związku z tym dłuższy pobyt w Krakowie, bo uhh....